تعداد صرافی‌ها و اکسچنج‌ها در سال‌های اخیر با افزایش قابل‌توجهی همراه بود که علاوه بر ایجاد فضای رقابتی و نرخ‌های بهتر برای کاربران، موجب گسترش کلاهبرداری‌ها و فضای بدون نظارت هم شده است. پیشنهاد نرخ‌های کمتر از حد معقول از سوی فروشندگان بی‌نام و نشان در بستر پیام‌رسان‌هایی مانند تلگرام، نگهداری اطلاعات هویتی کاربران در بسترهای ناامن و به وجود آمدن فضای پرابهام برای سرمایه‌گذاران که ناشی از بی‌توجهی قانون‌گذاران به این حوزه است، تنها نمونه‌ای از چالش‌هایی است که این روزها حوزه تبادل ارزهای دیجیتال با آنها دست‌وپنجه نرم می‌کند.
از زمان پیدایش ارزهای دیجیتال، این عرصه با کلاهبرداری و جرایم مختلفی در ارتباط بوده است و ماهیت ناشناس بودن حساب‌ها به مجرمان امکان داده است تا از ارزهای دیجیتال برای انتقال سرمایه‌ها و پولشویی استفاده کنند. با توجه به اینکه سود و تبلیغات اغراق آمیز زیادی اخیرا در پیرامون ارز های دیجیتال موجود بوده است، ایجاد اکانت، ذخیره و ترید ارزهای دیجیتال در سایت‌هایی مانند بایننس، کوین بیس، بیترکس و دیگر صرافیهای محبوب تبدیل به امری رایج شده است. در حالی که استفاده از خدمات کیف پول صرافی ممکن است برای یک تریدر فعال مناسب باشد، ریسک‌های امنیتی نیز که این سرویس‌ها معمولا با آنها مواجه هستند در زمان تصمیم گیری در مورد محل ذخیره کوین های دیجیتال خود باید در نظر گرفته شود. تاریخ نشان داده که این موضوعات امنیتی منجر به هک شدن صرافیهای بزرگی شده که حجم ترید بالایی را مدیریت می‌کردند و دارایی‌هایی با ارزش بالا را نگهداری می‌کردند. در این گونه وقایع، مجرمان مبالغی از چند صد هزار دلار گرفته تا صد‌ها میلیون دلار را از وجوه کاربران به جیب می‌زنند.
مقایسه ذخیره سازی متمرکز و غیرمتمرکز
اگر در مورد پروژه رمز ارز ها مطالعه کرده باشید، حتماً کلمه «غیرمتمرکز» را زیاد شنیده‌اید. ساختار‌های غیرمتمرکز توسط هیئت مدیره یا گروه کوچکی از افراد مدیریت نمی‌شوند. بلکه آنها توسط کاربران و با همراهی تیم بنیان‌گذار کنترل می‌شوند. این اتفاق از طریق اقتصاد توکنی امکان‌پذیر خواهد بود و کاربران با مالکیت توکن‌های شرکت، قدرت رای گیری در موتور تصمیم‌گیری شرکت را به دست خواهند آورد.
مکانیسم فوق در مورد بیشتر رمزارزهایی که خریداری و در صرافیهای موردنظر معامله می‌شوند، وجود دارد؛ اما خود صرافی‌ها به‌صورت متمرکز اداره می‌شوند. بنابراین، صرافیهای ارز دیجیتال مانند شرکت‌های سنتی اداره خواهند شد. آنها هیئت مدیره‌ای دارند که در مورد نحوه اداره شرکت تصمیم می‌گیرند و پایگاه داده یکتایی که متعلق به آنها است، تمامی اطلاعات کاربران را ذخیره می‌کند.
این مورد تنها به صرافی ارز دیجیتال محدود نمی شود. تمام سایت‌هایی که در فضای مجازی در حال فعالیت هستند، اگر پروتکل‌های امنیتی را به درستی رعایت نکنند، زمینه را برای هک سایت توسط هکرها فراهم می‌کنند.
البته گفتنی است که بعد از هک‌های انجام شده در برخی از صرافیهای ارز دیجیتال خارجی، اکثر صرافی‌ها به سمت ذخیره‌سازی سرد دارایی‌ها روی آورده‌اند. منظور این است که در صرافی ارز دیجیتال بخش زیادی از دارایی در کیف پول سخت‌افزاری صرافی ذخیره شده است و مقداری نیز به صورت آنلاین برای انجام سریع معاملات نگهداری می‌شود. در واقع، زمانی که می‌شنوید که یک صرافی ارز دیجیتال هک شده است، یعنی هکرها به دارایی‌های دیجیتالی که به صورت آنلاین وجود داشته است، دسترسی پیدا کرده‌اند.
آیا ضرورتی برای نگهداری رمزارزها در کیف پول صرافی وجود دارد؟
پاسخ این سوال به میزان رمزارز و اهمیت دسترسی سریع معامله‌گر یا محافظت از سرمایه در برابر خطرات امنیتی موجود بستگی دارد. در میان روش‌های نگهداری رمزارزها، کیف پول آفلاین بهترین گزینه است.
کیف پول صرافی ارز دیجیتال: ارزان‌تر و سریع‌تر اما دارای امنیت پایین‌تر
مزیت اصلی استفاده از کیف پول‌های صرافی راحتی آنها، مزایا و تسهیلاتی است که صرافی‌ها برای استفاده از کیف پول خود ارائه می‌کنند. گذاشتن پول در کیف پول متصل به صرافی ساده‌تر است. کاربران از این طریق می‌توانند کوین‌های خودشان را با کوین‌های نگهداری شدۀ دیگر تعویض کنند.
این روش اگه چه امنیت پایین‌تری دارد اما سریع‌تر و ارزان‌تر است. یک روش متداول برای معامله‌گران، نگهداری مقادیر کمی پول و کوین در کیف پول صرافی است. تریدرها می‌توانند از یک کیف پول سرد جدا‌گانه برای ذخیره بیشتر رمزارزهای خود استفاده کنن.
یک نمونه کیف پول سرد(کیف پول افلاین یا سخت افزاری)
به بیان ساده‌تر، اگر قصد سرمایه گذاری بلند مدت دارید، مثلاً 3 سال، توصیه می‌کنیم دارایی خودتان را در یک کیف پول سخت‌افزاری معتبر نگهداری دارید. اما اگر قصد دارید معاملات روزانه یا لحظه‌ای انجام دهید، بخشی از ارزهای دیجیتال خودتان را در صرافی نگهداری کنید تا مجبور نباشید کارمزد بیشتری به دلیل انتقال ارزها بین کیف پول شخصی خارج از صرافی و کیف پول خودتان در صرافی پرداخت کنید.
خطرات مالی صرافی ارزهای دیجیتال را می‌توان به ۵ نوع اصلی تقسیم‌بندی کرد:
- ریسک اعتبار: احتمال اینکه پروژه ارز دیجیتال مورد نظر نتواند تعهدات خود را برآورده کند و بی‌ارزش شود.
- ریسک قانونی : که به احتمال بروز اتفاقات منفی و تاثیرگذار در رابطه با قوانین می‌پردازد. برای مثال، ممنوعیت انجام معاملات ارزهای دیجیتال در این دسته‌بندی جای می‌گیرد.
- ریسک نقدینگی : در رابطه با صرافیهای ارز دیجیتال به این موضوع می‌پردازد که معامله‌کننده نتواند دارایی‌های خود را به ارزهای سنتی نظیر ریال، دلار، ین یا پوند تبدیل کند.
- ریسک بازار: به احتمال افزایش یا کاهش قیمت کوین مورد نظر اشاره می‌کند.
- ریسک عملیاتی: به ریسکی گفته می‌شود که معامله‌کننده نتواند به انجام معاملات، واریز یا برداشت پول خود از کیف پول ارز دیجیتال بپردازد.
یکی از حوزه‌های اصلی که مسئولان توجه ویژه‌ای به آن دارند، پولشویی و احتمال استفاده از ارزهای دیجیتال توسط مجرمان است. معامله‌کنندگان باید این موضوع را بدانند که ارزهای دیجیتال به شیوه‌های مختلفی قابل انتقال هستند و مسئولان و مقامات مربوطه می‌توانند دارایی آنها را رصد و پیگیری کنند تا از نحوه کسب ارز دیجیتال و هم‌چنین شخصی که ارز دیجیتال از وی دریافت می‌شود مطلع شوند.
مراقب سرمایه های خودتون باشید و در استفاده از هر روش به نکات امینی و محافظتی دقت کنید و تحقیقات لازم را در مورد صرافی مورد نظر خود کامل کنید و سعی کنید در این بازار به همه بی اعتماد باشید و همه قدم های خود را با چشم باز و فکر اندیشه منطقی بردارید.